Pierwsze siedem dni lipca było wyjątkowe. Stało się tak nie tylko za sprawą faktu samych rekolekcji, ale również miejsca w jakim się one odbywały. Przeżywaliśmy je bowiem w Sanktuarium Błogosławionego Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Kobylance, patrona naszej uczelni.
Podczas rekolekcyjnych konferencji próbowaliśmy znaleźć odpowiedź na pytanie: „Co mówi Duch do Kościołów?” (Ap 2,7). Każda nauka rekolekcyjna przybliżała nam jeden z „Listów do Kościoła” znajdujących się w Apokalipsie św. Jana. Na zakończenie rekolekcji każdy napisał własny „List do wspólnoty Kościoła”, który stanowił osobistą refleksję nad jego kondycją i miejscem w życiu każdego z nas.
W ramach rekolekcji nie zabrakło codziennej Eucharystii, nabożeństwa Drogi Krzyżowej, adoracji Najświętszego Sakramentu, Lectio Divina, różańca.
Wspólnotowy „czas łaski” stanowił doskonałą okazję do integracji. Skorzystaliśmy z pięknej pogody i spędziliśmy nieco czasu w Międzyzdrojach oraz nad jeziorem Miedwie, zwiedziliśmy podziemia miasta Wolin oraz Szczecin.
Po tygodniu spędzonym w cieniu Sanktuarium Błogosławionego Stefana Kardynała Wyszyńskiego nasze serca są przepełnione wiarą, nadzieją, miłością, ale również ogromem wdzięczności. Będąc w Kobylance doświadczyliśmy ogromu dobra i życzliwości.
Dziękujemy ks. Pawłowi Żurawińskiemu za zaproszenie, pomoc w organizacji rekolekcji, za rodzinną atmosferę, otoczenie nas troską, udostępnienie sanktuarium oraz domu zakonnego na czas rekolekcji. Pragniemy również podziękować Panu Kamilowi Sawczukowi, managerowi Hotelu Wenus w Kobylance, dzięki któremu mieliśmy doskonałe warunki mieszkaniowe i żywieniowe.
Bóg zapłać za wszelkie dobro!
